Pyreneese Herdershond

De Labrit, een andere benaming voor de Pyreneese Herdershond, is een energieke hond die soms ietwat te enthousiast is. Met een goede opvoeding is deze hond een ideale vriend voor jong en oud.

Deze herdershond is dol op spelen met kinderen.

De Pyreneese Herdershond is absoluut geen rustige hond. Dit levendige, actieve ras moet alle energie kwijt kunnen om te voorkomen dat de hond lastig wordt.

Deze bijzonder slimme, kleine hond is dol op het bedenken van trucs om ongemakkelijke situaties te voorkomen. Daarnaast heeft deze herdershond een ijzeren discipline en is de Pyreneese Herdershond net zo geschikt als werkhond als veel grote honden.

Jagen is duidelijk niet iets wat de Pyreneese Herdershond leuk vindt. Toch heeft dit ras nog steeds een jachtinstinct, wat kan worden versterkt door het spelen van bepaalde spelletjes.

De Pyreneese Herdershond is vaak wat gereserveerd tegenover vreemden. Dit hondenras zal niet snel nieuwe mensen vertrouwen. Wanneer de hond niet van jongs af aan goed gesocialiseerd is, kan de Pyreneese Herder tekenen van agressie gaan vertonen.

Uiteraard worden overdreven angstige of agressieve honden uitgesloten van de officiële norm. Maar helaas zijn er nog steeds veel verzorgers die het belang van een goede socialisatie niet inzien en daarmee hun hond sociaal onstabiel maken.

Oorspronkelijk kan de Pyreneese Herdershond goed initiatief nemen. Van oudsher werkte deze hond een flink eind van de verzorger vandaan. Inmiddels kan dit ras nog steeds vrij veel initiatief nemen maar blijft de hond volledig toegewijd aan de verzorger.

Als de hond goed getraind wordt in alleen thuisblijven, kan deze herdershond redelijk goed omgaan met de afwezigheid van de verzorgers. Wel blijft het belangrijk dat dit niet te vaak en niet te lang gebeurd.

De Pyreneese Herdershond heeft regelmatige stimulatie nodig om zich optimaal te voelen. Verveling is dan ook de ergste vijand van dit ras. Daarom is het een goed idee om genoeg speelgoed in huis te hebben zodat de hond zichzelf kan vermaken tijdens de afwezigheid van de verzorgers.

De Pyreneese Herdershond is van nature zowel koppig als gevoelig, wat deze hond niet de meest volgzame herdershond maakt.  Wanneer verzorgers te laks of tolerant zijn, verandert de Pyreneese herder in een demonische kleine hond die alleen doet wat nodig is. Om de beste resultaten te krijgen is het belangrijk dat verzorgers standvastig en zacht blijven. Wanneer de hond inderdaad goed opgeleid is, zal de herder maar al te graag de verzorgers gehoorzamen.

Zodra de puppy in huis komt, is het belangrijk om leefregels in te stellen. Dit voorkomt het ontwikkelen van slechte gewoonten.

Ten slotte is het belangrijk om te weten dat het trainen van deze hond alleen echt goed gaat wanneer de verzorgers voldoen aan de verschillende behoeften van de herdershond. Wanneer de energie niet enigszins wordt gekanaliseerd, zal de herdershond niet snel meewerken.

De Pyreneese Herdershond blaft graag en doet dit dan ook vrij vaak. Dit kan vermoeiend zijn en daarom is het belangrijk om goed om te gaan met de enorme energie van deze hond. Een goede, respectvolle opvoeding en goede voldoening in de behoeften van de herdershond zal het geblaf niet te overdreven worden.

Het gebrek aan wandelingen kan ervoor zorgen dat de Pyreneese Herdershond uit zichzelf wild wordt. Verveling en het gebrek aan stimulatie kunnen leiden tot weglopen.

Deze energieke herdershond heeft constant behoefte aan activiteiten. Wanneer niet genoeg aan deze wens wordt voldaan kan de Pyreneese Herdershond energie kwijtraken in de vorm van het slopen van meubels.

De Labrit is een zeer grote eter, wat inhoudt dat de verzorgers goed moeten letten op wat de Pyreneese Herdershond allemaal eet. Door de grote eetlust is dit hondenras zeer gevoelig voor overgewicht.

Hoewel de grootte van de Pyreneese Herdershond niet erg afschrikwekkend is, maken het moedige karakter en de waakzaamheid van de Labrit toch een goede waakhond.

De Pyreneese herder heeft een voorliefde voor het landelijke leven, maar is alsnog vrij flexibel. Waar de Labrit echter niet van houdt, is het binnenleven waarbij de hond veel alleen is.

De hond kan zowel in een appartement of een huis met een tuin wonen, zolang de hond maar genoeg buitenkomt. Alleen de tuin is niet genoeg : het is belangrijk dat de hond genoeg wandelingen kan maken.

In een appartement kan de Pyreneese Herdershond erg blaffen en destructief zijn, wat voornamelijk voortkomt uit verveling. Dit kan erg naar zijn voor de verzorgers en de buren…

Deze herdershond is een echte werkhond. Dit houdt in dat de Labrit erg veel behoefte heeft aan fysieke en mentale stimulatie. Daarom kan hondensport een echte uitkomst zijn. Het aanbod is groot : de Pyreneese Herdershond is geschikt voor schapendrijven, treibball, tracking, behendigheid, gehoorzaamheid en flyball.

Doordat de hond vrij klein is, is het makkelijk om de hond mee te nemen. Let er wel op dat deze hond meer weegt dan honden die mee mogen reizen in de cabine wanneer je het vliegtuig neemt. Het hondje zal dus in het ruim moeten ruizen in een daarvoor bestemde kennel.

Ook wanneer je met de auto reist is het belangrijk dat de hond in een geschikte transportmand kan worden meegenomen. Als de hond van jongs af aan gewend is aan reizen met de auto, kan de Labrit makkelijk op de achterbank (wel vastgemaakt aan de gordel).

Het is noodzakelijk om de Pyreneese Herdershond al op vroege leeftijd te laten kennismaken met andere dieren om ervoor te zorgen dat de hond goed met andere dieren om kan gaan.

Bij voorkeur maakt de Pyreneese Herdershond al voordat de hond drie maanden oud is voor het eerst kennis met andere honden. Dit moet regelmatig gebeuren en nooit zonder de verzorger. Dit helpt bij het ontwikkelen, versterken en onderhouden van de hondencodes, wat ervoor zorgt dat de herder zonder moeite kan communiceren met soortgenoten.

Snelle, energieke honden worden vaak ten onrechte gezien als ongeschikt voor een gezin met kinderen. Toch kan deze kleine herdershond erg goed met kinderen opschieten. Wel is het belangrijk om leefregels op te stellen zodat kinderen leren om de hond op tijd met rust te laten en niet te veel te voeren.

Vanwege de enorme energie in deze kleine herdershond is het leven met ouderen niet heel geschikt.

De Pyreneese herder kan als eerste hond gekozen worden, maar het is wel belangrijk dat de verzorgers goed doorhebben hoe lang het duurt voordat deze enorm energieke hond een leuke gezelschapshond is.

Verzorgers die van zichzelf weten dat ze vrij tolerant zijn, kunnen beter niet voor de Pyreneese Herdershond kiezen. Wanneer de energie van deze herdershond niet enigszins beperkt wordt, kan samenwonen erg lastig worden.